حضرت f (ع) می فرمایند:

أصحابُ المَهدِيِّ شَبابٌ لاكُهُولَ فيهِم؛

ياران مهدى جوان‏اند و ميان‏سالى در ميان آنان نيست.

حکمت نامه جوان: ح47

امام صادق (ع) می فرمایند:

إنَّ مَنِ انتَظَرَ أمرَنا و صَبَرَ على ما يَرى مِنَ الأَذى وَالخَوفِ هُوَ غَداً في زُمرَتِنا؛

كسى كه منتظر فرج ما باشد و بر آزار و ترسى كه مى‏‌بيند شكيبايى ورزد، فردا در گروه ما خواهد بود.

دانش‌نامه قرآن و حدیث: ج 11، ص 39، ح 663 

به ادامه مطلب هم سر بزنید...

امام صادق (ع) می فرمایند:

يَخرُجُ قائِمُنا أهَلَ البَيتِ يَومَ الجُمُعَةِ؛

g قائم ما، خاندان پيامبر، روز جمعه قيام مى‏كند.

بحار الأنوار: ج 52، ص 279 

امام صادق(ع) می فرمایند:

 تَوَقَّع أمرَ صاحِبِكَ لَيلَكَ ونَهارَكَ؛

در شب و روز منتظر امر [فرج] مولایت باش.

حضرت f (ع) می فرمایند:

و بِمَهديِّنا تُقطَعُ الحُجَجُ فَهُوَ خاتِمُ الأئمَّةِ و مُنقِذُ الاُمَّةِ و مُنتَهَى النُّورِ و غامِضُ السِّرِّ؛

با مهدی ما حجّت ها گسسته می شود. اوپایان بخش سلسله امامان، نجات بخش امّت و اوج نور و راز نهان است.

اهل بیت در قرآن و حدیث: ح319

أوحى اللّه تعالى إلى موسى بن عمران عليه السّلام قال: يا موسى، ستّة أشياء في ستّة مواضع، و الناس يطلبونها في ستّة أشياء فلم يجدوه أبدا:إنّي وضعت الرّاحة في الجنّة و الناس يطلبونها في الدّنيا.إنّي وضعت العلم في الجوع و الناس يطلبونه في الشبع.إنّي وضعت العزّ في قيام الليل و الناس يطلبونه في أبواب السلاطين.إنّي وضعت الرفعة و الدرجة في التواضع و الناس يطلبونها في التكبّر.إنّي وضعت إجابة الدّعاء في لقمة الحلال و الناس يطلبونها في القيل و القال.إنّي وضعت الغنى في القناعة و الناس يطلبونه في كثرة العروض و لم يجدوه أبدا.

به حضرت موسى- عليه السّلام- وحى شد: شش چيز در شش جا است و مردم جاى ديگر طلب مى‏ كنند و هرگز نمى‏ يابند:
من آسايش را در بهشت قرار داده‏ ام، و مردم در دنيا مى‏ جويند؛ 
علم را در گرسنگى گذارده ‏ام، در سيرى مى‏ طلبند؛ 
عزت را در بيدارى شب نهاده ‏ام، در دربار پادشاهان جستجو مى‏ كنند؛ 
رفعت را در فروتنى گذاشته‏ ام، در تكبر مى‏خواهند؛ 
مستجاب شدن دعا را در غذاى حلال مقرر كرده ‏ام، در سر و صدا مى‏جويند؛ 
و بى‏ نيازى را در قناعت قرار داده‏ ام، در زيادى مال طلب مى‏ كنند كه هيچگاه نخواهند يافت...

(ير المواعظ العددية         446    الفصل الثامن مما ورد عن الأئمة الأطهار عليهم السلام .....  ص : 445)

*****
یا صاحب الزمان
آسایش و بهشتم شما هستید...
علمی اگر داشته باشم که ارزش داشته باشد معارف شماست...
عزت برای من این است که منتسب به شما باشم...
رفعت برایم خدمت به شماست...
دوست دارم دعایم فقط برای شما باشد...
بی نیازی ام نیازمند شما بودن است...

اربابم! از شما دوریم... دشمن عرصه را بر ما تنگ کرده... غافل از اینکه ما ارباب داریم.

در پناه صاحب الزمان